Ekgıda İçin Meyve ve Sebzeleri Nasıl Seçmeli ve Hazırlamalıyız?
1 Yaşından Önce Yasak Olan Gıdalar
Ekgıdaya başlarken bebekler sebze ve meyvelerin tadını hiç bilmedikleri yepyeni bir dünyaya adım atarlar. İçlerindeki o keşif duygusu çok güçlüdür. Bu nedenle ekgıda sürecine başlamadan önce aşağıdaki konuları unutmamalıyız:
· Her bebek farklıdır ve özgündür.
· Bu süreçte bebeklerin keşif duygusunu köreltmemeliyiz.
· Ekgıda süreci, 6. Ay bebek beslenmesiyle, anne çocuk ilişkisini zedelemek yerine daha da güçlendirmeli. Bu nedenle yemek yemek bir mücadele değil, tam tersi bir şölen olmalı.
Bu nedenlerledir ki, hangi yöntem olursa olsun, ister bebek liderliğinde besleme ( BLW) ister kaşık ile besleme, bu noktaları unutmadan uygulamak doğru olacaktır. Bu yöntemler keskin bir çizgiyle de birbirinden ayrılmaz, beraber uygulanabilir, birbirlerinden geçiş sağlanabilir.
Bu nedenle, örnek olarak kaşık ile besleme başlayabilir, daha sonra bebek liderliğinde beslenmeye (BLW) geçebilirsiniz. Peki hangi yöntem hangi durumlar gerçekleşirse uygulanabilir?
Bebek liderliğinde beslemek
• Eğer siz de bebeğe uygun sağlıklı yemekler yiyorsanız
• Bebeğiniz doğru miktarda besini seçebileceğine inanıyorsanız
• Öğürme refleksinin normal olduğunu bilip paniklemiyorsanız
• Bebeğe sunulan parmak gıdaların doğru kıvamda piştiğine eminseniz.
Kaşıkla besleme
• Bebeğinize ayrı öğün hazırlamaya üşenmiyorsanız.
• Bebeğiniz doyduğuna dair işaretleri doğru algılıyorsanız
• Bebeğe doyduğundan fazlasını yedirmeye çalışmayacağınıza güveniyorsanız
• Bebeğiniz her öğürdüğünde panikliyorsanız
• Parmak gıdaları pişirirken doğru kıvamından emin olamıyorsanız.
Hangi durumda olursa olursun, bir rutini olmalı bebeğin ve yemek yemek diğer aktiviteler gibi özgün ve değerli bir zaman dilimi olmalı. Başka aktivitelerle karıştırılmamalı ya da bir yan aktivite gibi algılanmamalı. Bebeğinizi oyalayarak, bilinçse beslemek yerine, ne yediğinin farkında olarak beslemek daha önemlidir. Bu nedenle yöntem bir araçtır, hangi yöntemle siz ve bebeğiniz daha rahat bağ kurabiliyorsa o yöntem sizin için doğrudur.
Hafızanızı biraz yoklayalım. Restorantta ya da herhangi bir yemek yenilen bir ortamda aklınıza gelen bir anıyı hatırlayın. Etraftaki masalarda çocuklu aileleri düşünün. Birkaç anıyı birleştirerek, benim aklıma gelenleri biraz aktarayım. Bir masada bir bebek sandalyesinde bir bebek. Yaklaşık 8 aylık. Annesi bir elinde telefonunu tutup, bir eliyle de kaşıkla yemek yedirmeye çalışıyor. Diğer masaya göz atıyorum. Masanın etrafında turlayan bir çocuk, yaklaşık 3-4 yaşlarında. Annesi elinde çatalla, o da arkasından turluyor. Tek hedefi o köfteyi oğlunun ağzına o köfteyi atabilmek.
Bir başka masada mama sandalyesinde oturmuş yaklaşık 9 aylık bir bebek, yüzü gözü yemek içinde, sandalyesinin masasından yemeğini avuçlayarak yiyor.
Bu görüntülerin hepsini düşündüğümüzde, anne tarafında ana amaç, bebeğinin o öğününü tam yemesini sağlamak. 3 örnekten ikisinde bu hedefe o kadar çok kitleninmiş ki, aslında yemek yeme eyleminin yan faydaları gözden kaçıyor. Yemek yemek;
· Bir paylaşımdır. Ailece oturulan sofralarda herkes bir paylaşımda bulunur. Gününü anlatır, aklınsa takılan bir konuya çözüm arar ya da sadece sohbet eder. Bunların hepsi bir paylaşımdır.
· Herkes özgürdür. Tabii ki bebekler bilgi ve deneyimlerinin azlığı nedeniyle tek başlarına karar veremezler. Ancak, tabaklarına konan yemekten ne kadar ve hangi sırayla yiyeceklerini bir süre sonra seçebilirler. Unutulmaması gereken bir konu da biz yetişkinlerde olduğu gibi, bazı yemekleri çok sevip, bazı yemekleri de hiç sevmeme özgürlükleri de vardır.
